Μονή Χιλανδαρίου,1922
Μοιράζοντας, στην αρχή του 20ού αιώνα και για τρεις τουλάχιστον δεκαετίες, το χρόνο του, ανάμεσα σε Αθήνα και Παρίσι, ο Λυκούργος Κογεβίνας υπήρξε από τους πρώτους Έλληνες καλλιτέχνες που αντιλήφθηκαν τη σημασία των κοσμογονικών αλλαγών που συντελούνταν στην τέχνη και τη σημασία που θα μπορούσαν να έχουν στην εξέλιξη της ελληνικής τέχνης. Παρόλο που ο ίδιος δεν προχωρεί σε τολμηρές λύσεις, πρωτοστατεί στην ίδρυση της Ομάδας «Τέχνη» το 1917, η οποία αντιπροσώπευε ό,τι πιο πρωτοποριακό υπήρχε στον εικαστικό χώρο. Ο Κογεβίνας υπήρξε ο πρώτος Έλληνας καλλιτέχνης που ασχολήθηκε με τη χαρακτική, τεχνική που τον κέρδισε τελικά, εγκαταλείποντας σταδιακά τη ζωγραφική. Η μακρά παραμονή του στο Παρίσι και οι επιδράσεις της γαλλικής ζωγραφικής είναι εμφανείς, παρά τον ήπιο χαρακτήρα που παίρνουν στο έργο του.
Η Μονή Χιλανδαρίου προέρχεται από το λεύκωμα Le Mont Athos με 12 λυτές χαλκογραφίες και πρόλογο του βυζαντινολόγου Charles Diehl (έκδοση: A la Belle Edition, Παρίσι 1922) και αποτελεί την εικόνα VII του λευκώματος. Τα θέματα είχε συγκεντρώσει ο Κογεβίνας στο ταξίδι του στο Άγιον Όρος το 1918. Από το πλήθος των σχεδίων αυτής της επίσκεψης προέκυψαν πολλοί πίνακες που φιλοτεχνήθηκαν τα επόμενα πέντε χρόνια και κυρίως το λεύκωμα, το οποίο ήταν ένα από τα πρώτα με θέμα την βυζαντινή Ελλάδα που κυκλοφόρησε στο Παρίσι. Μετά την κυκλοφορία των 225 αντιτύπων του λευκώματος, ο καλλιτέχνης τύπωσε επιπλέον 50 αντίτυπα ως μονόφυλλα, επεξεργασμένα με περισσότερες τεχνικές. Το ενδιαφέρον του δεν περιορίστηκε στην τοπιογραφική περιγραφή του μοναστηριού, αλλά επεκτάθηκε στην απόδοση της ιδιαίτερα πλούσιας χλωρίδας της περιοχής της Μονής Χιλανδαρίου.
