Αναφιώτικα, 1940

Ζωγράφος και χαράκτης. Σπούδασε φυσικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πήρε μαθήματα σχεδίου από το ζωγράφο Β. Χατζή. Αυτοδίδακτος ουσιαστικά, εμφανίστηκε από το 1913 ως γελοιογράφος σε αθηναϊκές εφημερίδες, υπογράφοντας με το Μίμ. Παπ. Στην ξυλογραφία αφοσιώθηκε από το 1917. Αργότερα, τα χρόνια 1922-29, παρακολούθησε μαθήματα σε Ακαδημίες του Παρισιού. ΄Εμεινε μερικά χρόνια στην Αίγυπτο. Μελέτησε τη βυζαντινή τέχνη στην Κωνσταντινούπολη, το ΄Αγιον Όρος και το Μυστρά. ΄Εγραψε άρθρα και κριτικές στην εφημερίδα Η Πρωία την περίοδο 1929-44.

Εικονογράφησε βιβλία και λευκώματα. Το 1958 εκλέχτηκε καθηγητής του Εργαστηρίου Χαρακτικής στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου δίδαξε ένα μόλις χρόνο. Ο Παπαδημητρίου πέρασε από τον ρεαλισμό, στις αφαιρετικές διατυπώσεις κυβιστικών σχηματοποιήσεων. Καταργώντας βαθμιαία τα παραδοσιακά εργαλεία χάραξης, έφτασε στο σημείο να χαράζει τις ξυλογραφίες του με απλό, ακονισμένο σουγιά. Χαρακτηριστικές στη σύνθεση και τη σχηματοποίηση των όγκων είναι οι πολλές νεκρές φύσεις του.