Tο ταξίδι στην 'Ηπειρο, 2002
Ο Μανώλης Χάρος (Κύθηρα, 1960) σπούδασε στην École Nationale Supérieure des BeauxArts (1977-1982) απ’ όπου αποφοίτησε με Άριστα και συνέχισε το μεταπτυχιακό του δίπλωμα στην École Nationale Supérieure des Arts Décoratifs. Το 1984 τιμήθηκε με το βραβείο Prix des Fondations από την École Nationale Supérieure des Beaux-Arts. Το 1998 τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για καλλιτέχνη κάτω των 40 ετών. Έχει συνεργαστεί σε διαφημιστικές εκστρατείες του Ελληνικού Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και της βότκα Absolut, καθώς και με την κοινότητα απεξάρτησης των φυλακών Κορυδαλλού ΚΕΘΕΑ «Εν Δράσει». Έχει φιλοτεχνήσει έργα για τις Ωδές του Ανδρέα Κλαβου και τους Μύθους του Αισώπου. Έχει λάβει μέρος σε διεθνείς εκθέσεις, ενώ έργα του βρίσκονται στο Μουσείο Οίνου και Οινοπνεύματος στη Στοκχόλμη, ενώ άλλα εμφανίζονται σε οίκους δημοπρασιών στο Λονδίνο (Bonham’s, Sotheby’s κ.λπ.), στο Παρίσι κ.α.
Το ταξίδι στην Ήπειρο, του Μανώλη Χάρου, παρουσιάζει ένα τοπίο με φόντο τις οροσειρές, στο μεσαίο επίπεδο τα νερά της λίμνης και, στο πρώτο, τις παραδοσιακές λιθόκτιστες στέγες των σπιτιών, σε μια αφαιρετική απόδοση. Το σχέδιο είναι ενσωματωμένο στη ζωγραφική, ενώ το φως ενυπάρχει στο χρώμα. Η δομή του πίνακα περνά μέσα από το λυρισμό και τη μαγεία της υφέρπουσας αίσθησης του χώρου, με μεγάλη έμφαση στην τονικότητα, στη φωτεινότητα και στην απόδοση της λάμψης και των αντανακλάσεων. Το τοπίο είναι διαφανές, υδαρό, σαν να χάνεται μπρος στα μάτια μας. Ενώ είναι μια τεράστια σύνθεση, βρίσκεται πολύ κοντά στη λογική της ακουαρέλας. Έχουμε την αίσθηση ότι τα χρώματα είναι διάφανα, βλέπουμε πώς έχουν μπει οι βασικοί τόνοι και πώς, όπως και στην ακουαρέλα, έχουν τονιστεί οι λεπτομέρειες με χρώματα πιο παχύρρευστα, λιγότερο διαλυμένα. Οι όγκοι, μετά βίας αναγνωρίσιμοι, διαλύονται μέσα σε μια φωτεινότητα του τοπίου και μια διαφάνεια του υγρού στοιχείου, που μοιάζει να προεκτείνεται και να αντικατοπτρίζεται στους τοίχους και στις σκεπές των σπιτιών. Η φύση σαν χαρά των ματιών. Το τοπίο είναι φανταστικό. Είναι το αποτέλεσμα της βιωμένης ανάμνησης και αίσθησης ενός τόπου που, αν και φανταστικός, δίνει την αίσθηση του οικείου γιατί προέρχεται από τη συστηματική παρατήρηση και μελέτη των εικαστικών εντυπώσεων του δημιουργού του.
Το έργο δημιουργήθηκε ειδικά για την έκθεση της Πινακοθήκης Αβέρωφ "Διαγράφοντας το σήμερα, το αύριο, το χθες, αφιέρωμα στο νομό Ιωαννίνων", το 2002.
