Λουλούδια, π. 1920

Ο Γεώργιος Ιακωβίδης, πρώτος διευθυντής της Εθνικής Πινακοθήκης και διευθυντής της Σχολής Καλών Τεχνών, καθιερώθηκε με το πολύπλευρο έργο του ως μια από τις ηγετικές μορφές της νεοελληνικής τέχνης του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα. Από τα νεανικά του χρόνια στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας ακολούθησε μια πορεία συνεχών αναζητήσεων και προβληματισμών. Αφομοιώνοντας τις αρχές της ζωγραφικής στις οποίες τον μύησε ο δάσκαλός του στην Αθήνα Νικηφόρος Λύτρας, έγινε γόνιμος δέκτης των διάφορων τάσεων που είχαν ήδη διαμορφωθεί στην Ακαδημία του Μονάχου, όταν έφτασε εκεί το 1878, τάσεις που κινούνταν ανάμεσα στο ρεαλισμό και τον ιδεαλισμό. Από τα καθαρά ηθογραφικά θέματα των χρόνων της μαθητείας του στην Αθήνα, προχώρησε αρχικά σε απεικονίσεις μυθολογικών θεμάτων –όπου κυριαρχούσε ο χαρακτήρας της σχολής του von Piloty–, για να καταλήξει στη χαρακτηριστική ζωγραφική του με σκηνές από την παιδική και οικογενειακή ζωή.