Δωδώνη, 2002

Ο Σαχίνης για την έκθεση της Πινακοθήκης Αβέρωφ, με τίτλο "Διαγράφοντας το σήμερα, το αύριο, το χθες, αφιέρωμα στο νομό Ιωαννίνων", το 2002, δημιούργησε έναν κύβο από plexiglas, η λογική του οποίου προέρχεται από τη σειρά «Φυλάκια της μνήμης», του 1999-2000. Το plexiglas είναι σκληρό υλικό, που μπορεί να ικανοποιήσει την παραδοσιακή λειτουργία της χαρακτικής, ταυτόχρονα όμως είναι διάφανο υλικό, διαπερατό από το φως. Στην πάνω επιφάνεια του κύβου χαράζει με ακιδογραφία τη μορφή που θέλει να απεικονίσει και η μορφή περιβάλλεται υπό τύπον σκιάς στο βάθος του κύβου. Το θέμα που έχει επιλέξει προέρχεται από την ανάμνηση μιας επίσκεψης στο χώρο του θεάτρου της Δωδώνης και την εμφάνιση φιδιών. Η νέα αυτή διαδικασία δημιουργίας εμπεριέχει πολλά χαρακτηριστικά της έρευνας και της εμπλουτισμένης «διολίσθησης» της τέχνης του Σαχίνη σε νέα πεδία ανάδειξης ενός συνολικού, πλήρους, αυτάρκους έργου, πέρα από τις απλές συμβάσεις της χαρακτικής. Δημιουργεί έναν τρισδιάστατο χώρο. Η μεγιστοποίηση της σπουδαιότητας της χαρακτικής πράξης μέσα από το ίχνος περνά στο αποτύπωμα με την προβολή της μορφής ως σκιάς. Το τύπωμα γίνεται σκιά που παύει να υφίσταται, άμα τη απουσία του φωτός. Η ενέργεια της σκιάς και η αναπαραγωγή της εικόνας μέσα από το συγκεκριμένο μορφοπλαστικό σύστημα εγκαθίσταται εφήμερα στο χώρο. Το τύπωμα-σκιά αποκτά χαρακτήρα μοναδικότητας, απομακρυνόμενο από τη στοιχειώδη λειτουργία της χαρακτικής πράξης της πολλαπλής αναπαραγωγής.