Η έξοδος του Μεσολογγίου
Ο Σπύρος Παπανικολάου γεννήθηκε στο Μοναστήρι Τριφυλλίας.
Σπούδασε γλυπτική στην ΑΣΚΤ (1927-1932) και χρημάτισε βοηθός στο εργαστήριο του Θ. Θωμόπουλου μέχρι το 1937. Από το 1937 στράφηκε στη ζωγραφική. Δούλεψε σκηνικά του Εθνικού θεάτρου δίπλα στον Κ. Κλώνη, σκηνογραφίες για το ελεύθερο θέατρο, ενώ τέλος κοντά στον Φ. Κόντογλου από το 1960 και για πέντε χρόνια επιδόθηκε στην αγιογραφία. Πέθανε στην Αθήνα το 1986. Παρουσίασε σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα (Πανελλήνιες 1939, 1948, 1952, 1957, 1960, 1963, 1967, 1969, 1971) και σε μία στην Σουηδία.
Η Έξοδος του Μεσολογγίου του Σπύρου Παπανικολάου απεικονίζεται μέσα από τα μάτια ενός παρατηρητή που βρίσκεται μέσα στα τείχη. Το έργο είναι ενδεικτικό της ανησυχίας του καλλιτέχνη για πρωτοτυπία στην απόδοση του γνωστού ιστορικού θέματος, η συνοπτική όμως απεικόνιση των μορφών και των χρωμάτων, που δεν συμβαδίζουν με τις γνώσεις του, οδηγούν στη σκέψη ότι πρόκειται μάλλον για πίνακα που είναι ατελείωτος ή ότι πρόκειται για ένα χρωματικό σκίτσο κάποιας έμπνευσής του.
